Interview met oud-bewoner Kelile

Home / De Bewoners / oud bewoner Misan

Kelile is 45 jaar oud en heeft een Eritrese nationaliteit. Hij is gevlucht met een legitieme reden, na vele jaren gevangenschap. Na zijn ontsnapping is hij naar Europa gevlucht, maar kon zijn identiteit niet bewijzen en heeft daardoor heel lang geen succesvolle asielaanvraag kunnen doen. Uiteindelijk kreeg hij in 2017 een verblijfsvergunning, en heeft een tijdelijk contract voor werk in de bouw.

Hoe verliep je asielaanvraag in Nederland?
In 2008 kwam ik hier aan. Na bijna 1 jaar kwam mijn asielaanvraag negatief terug. Toen moest ik naar het uitzetcentrum. Maar ik kan niet terug. Ik ben toen weg gegaan en ben op straat gaan slapen. Ik heb bijna 1 jaar geen onderdak gehad. Dat gaf veel problemen. Er slapen erg veel mensen op straat.

Wat verbaasde je het meest toen je in Nederland kwam?
In Ethiopië is het belangrijk voor mensen dat ze eten, onderdak, en kleren hebben. In Europa is het krijgen van eten en kleren geen probleem, dat is heel makkelijk. Onderdak daarentegen, is een heel groot probleem. Er slapen erg veel mensen buiten. Het is hier niet warm. Waarom?

En toen ben je naar Seguro gegaan?
Ja, maar eerst kwam organisatie STIL. Ik praatte met STIL, voor de asielprocedure en onderdak. Eerst kreeg ik een slaapkamer in Utrecht, dicht bij het station. In deze kamer sliep iedereen samen, drugsgebruikers, criminelen. In de ochtend moest je er voor 9 uur uit, en in de avond mocht je pas weer terug komen om te slapen. Daar sliep ik 4 maanden. Toen hielp STIL mij met contact opnemen voor de organisatie Seguro. Seguro hielp mij. Mijn contactpersonen en Lilian hielpen mij met veel dingen. Eerst was ik heel moe en had ik veel stress. Ik was de hele dag op straat, met vele criminelen en ruzie. Seguro gaf mij een permanente plek om te slapen, een echt bed. Dat is goed voor de mentale gezondheid, veel minder stress. Toen konden we ook een nieuwe asielaanvraag starten.

Voor je asielaanvraag had je een identiteitsbewijs nodig. Hoe heb je dat gekregen?
Ik ben gedoopt in Ethiopië. Op deze doopakte stond mijn nationaliteit. Met veel moeite en met de hulp van Stichting Seguro hebben wij uiteindelijk deze doopakte kunnen terug halen via facebook zoeken, iemand ver weg die mij nog kende uit mijn dorp. Deze hebben wij kunnen gebruiken voor mijn asielaanvraag. Uiteindelijk is dat gelukt. Het heeft 9 jaar geduurd.

Tijdens de asielaanvraag moest je natuurlijk veel wachten. Wat heb je in de tussentijd gedaan?
Eerst ging ik rusten, bijna 4 maanden. Daarna ging ik twee keer per week sporten. Sporten is goed voor de stress, het lichaam en de mentaliteit.
Daarnaast heb ik gewerkt bij Radio Seguro. Samen met Bas en andere mannen van Seguro werkte ik als DJ. Ik speelde 1 keer per maand. Radio Seguro is belangrijk voor alle mensen uit het buitenland, voor informatie. Toen ik 1 maand hier was, downloadde ik veel muziek: uit Eritrea, Ethiopië en heel West-Afrika. Muziek luisteren is goed voor mensen. We speelde onze muziek op de radio op donderdag, zodat alle mensen naar Afrikaanse muziek kunnen luisteren. Deze radio kan je vinden op internet, via Facebook.
Ik heb ook veel vrijwilligerswerk gedaan bij de kerk en bij asielzoekerscentra. 4 jaar lang heb ik geholpen met koken bij de kerk, op woensdag. Je kon voor € 3,50 eten. Er kwamen veel oude mensen. Ik hielp met schoonmaken en de afwas, maar ik leerde ook veel dingen als kok. Ik kon natuurlijk eerst geen Nederlands eten koken, zoals aardappelen. In Eritrea koken we met veel olie, maar dat doen we hier niet. Het is beter voor de gezondheid. In augustus waren mijn laatste dagen. Daarnaast heb ik dus ook geholpen in AZC’s. Ik heb ervaring uit Ethiopië als monteur voor wasmachine en elektriciteit, en daardoor kon ik het AZC helpen met schoonmaken en de wasmachine maken.
Daarnaast heb ik in de tuin gewerkt, in Overvecht. In juni kon ik sla en tomaten oogsten. Ik heb er zelfs mee in de krant gestaan. Veel mensen in Overvecht hadden begrip voor mijn situatie. De krant, maar ook de kerk. Ze nodigden mij uit voor het eten, zodat ik samen kon eten.

Dus je hebt nog veel vrienden zitten in Overvecht?
Ja, wonen in Overvecht was goed. Maar nu heb ik geen tijd om naar Overvecht te fietsen. Vandaag misschien, als ik Nederlands alleen in de ochtend leer.

Hoe heeft Seguro je geholpen tijdens het wachten?
Ik heb les gekregen in de computer en internet. Eerst begreep ik programma’s niet, toen ik in Ethiopië woonde. Maar Seguro organiseerde een computer cursus hier.
Ook hielpen zij mij met fietsen. Vroeger fietste ik nooit. Maar Seguro hielp. Nu kan ik goed fietsen. Nu kan ik fietsen als een echte Nederlander.
Seguro gaf mij ook een gitaar. Ik ben nog niet zo goed, maar het oefenen is goed voor mij. Vroeger kon ik het niet, maar nu heb ik tijd om te leren. Ik kan al een beetje spelen, het is mijn nieuwe hobby.

En nu je asielaanvraag is goedgekeurd. Ben je op zoek naar een baan?
Ja, ik heb eerst gepraat met een contactpersoon voor de gemeente. Ik bekeek veel banen. In 2018 heb ik een tijdelijk contract voor 6 maanden gekregen. Ik meet voor boren en machines. Gedurende 4 maanden gingen zij kijken of ik een goed karakter heb, en of ik alles begreep. Na 6 maanden kreeg ik een nieuw contract, voor 2 dagen per week, woensdag en vrijdag, van 8 tot 16 uur. Het werk is goed voor mij. Ik moet veel leren, want ik het 9 jaar geen vaste verblijfsplaats gehad. Dat is veel. 5 jaar daarvan was ik alleen. Ik had veel stress. Maar ik was niet gek, ik rook niet, en ik drink geen alcohol, dat is beter voor mij. En ik heb altijd als vrijwilliger gewerkt.

En wat doe je nu in je vrije tijd?
Ik help voor de kerk, voor het downloaden van muziek, voor gospel liedjes. Elke zaterdag. Maar nu heb ik geen tijd, want ik moet Nederlands leren. Vroeger heb ik dat ook geprobeerd, maar dat lukte niet omdat ik zo veel stress had. Nu gaat dat beter. Maandag, dinsdag en donderdag leer ik Nederlands. Woensdag en vrijdag werk ik. Zaterdag ga ik naar de kerk, en zondag heb ik vrij. Dan ga ik tv kijken. Ik speel tafeltennis als hobby. [ping pong]. -haalt medaille. Ik heb een medaille gewonnen met Seguro. Het was een toernooi met 20 Nederlandse mensen. Maar deze medaille was voor mij. Eigenlijk voor Seguro. De medaille is goed voor de mentaliteit. Hij kost misschien 1 euro, maar voor mij is hij 1000 euro. Het geld maakt niet uit, maar het helpt mij, voor mijn mentaliteit.
Ook gaan we elk jaar met de kerk voor kerstmis naar de bioscoop. Dat ga ik dit jaar weer doen. Niet voor geld ophalen voor kerk, alleen voor plezier.
Hij laat een foto zien van hemzelf verkleed als Rus. Wij deden dit voor de kerk. In de bijbel, toen Jezus was geboren, kwamen er mensen van over de hele wereld naar hem kijken. Ik speelde dat ik een afgevaardigde was uit Rusland.

En ik begrijp dat je al een tijdje een eigen woning hebt. Hoe bevalt dat?
Heel goed. Ik kreeg van de gemeente geld om mijn kamer in te richten. Nu heb ik allemaal nieuwe meubels. Als ik de deur opendoe word ik helemaal gelukkig.